რონალდო ლუის ნაზარიო დე ლიმა, უფრო მეტია ვიდრე ფეხბურთელი – ის ფენომენია.
ფენომენად წოდებული რონალდო 1990-იან წლებში გამოჩნდა გლობალურ სცენაზე. ფეხბურთელი აერთიანებდა ტემპს, ტექნიკასა და შესრულების უმაღლეს კლასს. პრაქტიკულად შეუჩერებელი რონალდო ატერორებდა მცველებს თავისი დრიბლინგით. ის მსოფლიოს საუკეთესო მცველებისთვისაც კი კოშმარი იყო.
ჯერ კიდევ 20 წლის ასაკში რონალდო გახდა ყველაზე ახალგაზრდა ფეხბურთელი, რომელმაც
FIFA-ს წლის საუკეთესო მოთამაშის წოდება მიიღო 1996 წელს.
სასწაული იყო მისი სეზონი ბარსელონაში. 1996-1997 წლების სეზონში, მან 49 მატჩში 47 გოლი გაიტანა.
იდუმალებით მოცული ავადმყოფობა
რონალდოს კარიერაში გულდასაწყვეტ მომენტს არაერთს ვიპოვით, თუმცა 1998 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის ფინალი პირველ რიგში გასახსენებელია. იდუმალმა ავადმყოფობამ რონალდო მოედნიდან გააქრო, ხოლო ბრაზილიამ ზიდანის საფრანგეთთან 3:0 წააგო.
ტრავმა
ადამიანის ცხოვრებაში დგება რთული დღეები და არც რონალდო გახლდათ გამონაკლისი. მუხლის ურთულესმა ტრავმებმა ის შეაჩერა, არადა რეალური იყო ის, რომ რონალდო საბოლოოდ დაიპყრობდა მსოფლიოს.
მსოფლიოს ჩემპიონობა
2002 წელს, მუხლის ორი დამანგრეველი ტრავმის შემდეგ, რონალდომ მიაღწია მიზანს და მოუტანა ბრაზილიას მეხუთე მსოფლიო ჩემპიონატის ტიტული, თავად კი მოიგო ოქროს ბუცი, როგორც საუკეთესო ბომბარდირი.
ფინალში გერმანიის წინააღმდეგ, მან ორჯერ გაიტანა, რაც გადამწყვეტი მომენტი გახდა მსოფლიო ჩემპიონატის ისტორიაში.
ფენომენი
რონალდოს ისტორია იმის დასტურია, თუ რისი მიღწევა შეუძლია ნიჭიერებას, თუნდაც დიდი უბედურების პირობებში. მაგრამ ფეხბურთის გულშემატკივარს ასევე აინტერესებს, რამდენს შეძლებდა რონალდო თუ მისი სხეული ამის საშუალებას მისცემდა.
მიუხედავად ამისა, ბევრისთვის რონალდო სამუდამოდ იქნება ის ფეხბურთელი, რომელმაც ფეხბურთის გულშემატკივრებისთვის დაუვიწყარი მომენტების შექმნა შეძლო.
